_
_ _ | |_ ___
| '_>| || . \
|_| |_|_|| _/
|_|Homo (Jonasz Kofta)
|
Jestem cz³owiek
De domo homo
Jaki ja w³a¶ciwie jestem
Nie wiadomo
Najpierw ma³y
Potem du¿y
Potem siwy
Albo ³ysy
Bo przyroda
Tak¿e swoje ma kaprysy
Jeden problem mamy z g³owy
I ad acta go od³ó¿my
Wniosek z tego prawid³owy:
Jestem ró¿ny
Jestem cz³owiek
De domo homo
Co najbardziej sobie ceniê
Nie wiadomo
Urodzenie
Powodzenie
Czy te¿ czyje¶
Zawodzenie
Czy najbardziej sobie ceniê
Przyrodzenie
Mo¿e raniê czyj±¶ duszê
Po co jasny obraz mazaæ
Jestem przecie¿ i jako taki
Muszê siê rozmna¿aæ
Jestem cz³owiek
De domo homo
Czego mi do szczê¶cia trzeba
Nie wiadomo?
Wiadomo
Nie opuszcza mnie marzenie
P³ynie czas, mijaj± lata
Chcia³bym powyrywaæ nó¿ki
Wszystkim muszkom ¶wiata
Obraz sprawy nieco krzywy
Ale po co biæ na alarm
Bardzo chcia³bym byæ szczê¶liwy!
I siê staram...
|
::[góra]::[nawigator]::[rhp]::
[«««]
_
_ _ | |_ ___
| '_>| || . \
|_| |_|_|| _/
|_|[KONIEC]
|